Tryb adresowania, przy którym adres efektywny stanowi sumę argumentu i rejestru X.

Na przykład, wykonanie instrukcji asemblerowej LDA $6500,X, gdzie X=2 spowoduje, że do akumulatora zostanie wczytana wartość pobrana z komórki o adresie $6502. W tej komórce znajduje się liczba $32 i taką wartość przyjmie akumulator po wykonaniu tego rozkazu.

Rozkazy o takim trybie adresowania wykonują się wolniej, niż tryby adresowania strony zerowej X ze względu na pobranie aż dwóch bajtów potrzebnych do zlokalizowania komórki.

Tryb ten różni się od adresowania bezwzględnego Y tylko używanym rejestrem.

Tryb bezwzględny X obsługuje przekroczenie strony, ale wtedy rozkaz wykona się o jeden cykl zegara dłużej.

Rozkazy te zawsze zajmują po trzy bajty ze względu na obecność dwubajtowego argumentu.